Av. İbrahim Cihat TANRIKULU

Av. İbrahim Cihat TANRIKULU

EKONOMİK-PSİKOLOJİK KRİZ

EKONOMİK-PSİKOLOJİK KRİZ

Para pul oldu; insanlar kul oldu.

Kıymetli okurlar, ekonomik, sosyolojik ve hukuki anlamda geldiğimiz nokta pek de iç açıcı görünmüyor.

Artık paranın bir değeri kalmadı, sokakta, markette ne kaç paradır? pahalı mıdır, ucuz mudur? İnsanlar artık ayağını dahi yorganına göre uzatamaz oldu.

Bugünün hesabı yarını tutmazdı ama hiç bu kadar tutmadığı da olmamıştı.

Sabah 07:00-Akşam 20:00 mesai yapan insanımız, ay sonunu kılı kılına getirir oldu.

Günü birlik yaşam, bugün tok isek şükür demekle günlerimiz geçer oldu.

En büyük banknot ile bir kg et alınamıyor, elektrik, doğal gaz, kira ödemelerini akıl almıyor.

Sahi en son kendimiz için ne yaptık? Hayatta kalmaya çalışmanın dışında..

İnsanların tek ana gündem maddesi geçim derdi oldu. Hobiler, sosyal ve sportif faaliyetler, pervasızca eğlenmek, bırakın bunları dışarıda bir yemek yemek dahi vatandaşımız için lüx oldu.

En son kendiniz için ne yaptınız sahi?

En son bir tiyatroya ne zaman gittiniz, bir sinemaya ne zaman gittiniz, bir dans kursuna ve ya spora yazılmak hiç aklınıza geldi mi?

Sırf zevkiniz için en son ne zaman alış-veriş yaptınız peki ve ya en son ne zaman ihtiyacınız olmayan bir şeyi sırf sizi mutlu ettiği için aldınız.

Şöyle bir düşünüp, dönüp baktığımızda aslında hep başkaları için çalıştığımızı fark ediyoruz.

Para pul oldu, insanlar kul oldu, modern kölelik diyebileceğimiz bir sistemin içerisinde yaşamaya devam ediyoruz.

Günümüz kaç saati çalışarak geçiyor, yeterince dinlenebiliyor muyuz, peki en son ne zaman tatile gittik?

Sırf hava değişikliği olsun diye bir ilden başka bir ile araç ile yolculuk yapmanın maliyeti dahi Yeme, içme, konaklama hariç binlerce lirayı bulurken kendimize, psikolojimize ne kadar vakit ayırabiliyoruz..

En son ne zaman sadece durup uzaklara daldığımızı, ufuk çizgisine gözlerimizi yoğunlaştırdığımızı, en son ne zaman bir çam havası aldığımızı, bir çiçeği kokladığımızı, her şey bir kenara en son ne zaman ağız dolusu kahkaha attığımızı hatırlıyor muyuz?

Bir farkındalık oluşturmak ve vatandaşımızın hak ettiği hayat standartlarını yaşayabilmesi dileklerimle..

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Av. İbrahim Cihat TANRIKULU Arşivi
SON YAZILAR