Sevgi, sevmek her insanın fıtratında var. Birbirimize sevgiyle muhabbetle muamele edelim tabii ki. Dövüşmekten, kavga etmekten, düşmanlık yapmaktan iyidir. İnsanlar birbirini sevmeli de bunun ölçüsü, dozu nedir? Bunun ölçüsünü kaçıranlar vur deyince öldüren bir zihniyete sahip:

Ya severken ilahlaştırıyor taparcasına seviyor, bir tanrıya bir de sana taptım diyor. Tanrım / tanrıçam dediği kişiye olan aşkı, sevgisi zamanla sona eriyor, boşanıyor. Bu ayrılığı hazmedemeyen; YA BENİMSİN YA DA TOPRAĞIN deyip düne kadar aşkından öldüğü SEVGİLİSİNİ ÖLDÜRÜYOR. Bu ne SEVGİ(Lİ) ah bu ne ızdırap. Ben sevgilisi ne sokak ortasında tartışıp sevgili!!! kıza KAFA ATIP yere sereni bile gördüm.

Sevgililer gününü her sene başka SEVGİLİ İLE KUTLAMAK o da ayrı bir mevzu. Mum alevi gibi çabucak sönen sevgi, sevgi olsa ne olacak. Maymun iştahlı diye tabir edilen her gördüğüne aşık olup sevgilim diyenin sevgisi olmaz olsun.

İşin bir de ekonomi boyutu var ki asıl amaçları bu. Valentina's days/SEVGİLİLER GÜNÜ deyip haydin bakalım sevgililer bir birinize hediye alın boyutu. Hediye alalım, verelim tamam da senede bir gün mü? Niye bu gün? Tamamen tüketim toplumu oluşturmaya yönelik planların bir parçası.

Sevginin ölçüsü nedir? ALLAH İÇİN SEVMEK. Bütün işlerimizde olduğu gibi sevgide de ölçü Allah’ın belirlediği ölçüler dahilinde onun sınırlarını gözetip ona göre hareket etmektir. VESSELAM.

SEVGİ EMEK İSTER

Saygı; herkes görmeli, göster

Sevgi ise çaba ve emek ister

Sen de sevilmek istiyorsan eğer,

Sevgiyi gönüllere ekmekten geçer.

Sevgi de, muhabbet de adam seçer

Bazen güler yüz, bir tebessüm yeter

Aldığın karşılık bu zahmete değer

Gayret edersen herkes seni de sever.