Kendilik de kendi sınırına ulaştığında parçalanır.

“Kullan, at” bir kendilik bizi nereye götürür? Bugün son derece moda olan kendilik bilinci, yani kendini keşfetme, kendi yolunu bulma, kendi olma, kendiliğinin keyfini çıkarma vb. haller tatmin biriktirmekten öte geçemiyor.

Birikmiş tatminlerin soğuk yakınlıklardan farkı yok. Birey, uzak sıcaklıkların ikliminde güneşleniyor; ihtiyaç ve çay molası bittiğinde ne olacak?

Kimsenin abartmayı bırakmaya niyeti de yok.

Terörist toplumdan (baskıcı) şikâyet ederken bir terörist birey (baskıcı) üretiyoruz.

Bu üretimin en büyük hatası da bizatihi üretimin kendisi değil mi? Bu kendiliğin tutarlılığı ve gücü nereden gelmekte ya da tutarlılığı ve gücü var mı? Kendi kendimizi kendimiz için “kullan, at” modelin haline getirmiyor muyuz?

Müstakil evler gibiyiz ama bir apartman dairesiyiz aynı zamanda. Bir yanda doğayla iç içe (samimiyetlilikle) bir yanda kentlilikle hemhal (yapaylık, marazilik, tutsaklık).

Kendi kendimizin hem örtüsü hem pornografisiyiz. Bu kadar tatmin biriktirmiş biri olarak neden, nasıl, ne için, kiminle zevk alacağız?

Söylenmeyenin söylenmesi gibiyiz ama söylemin içi boş. Arzumuzun nesnesiyiz, eee? Arzu ister, biz de veririz. Peki ya sonra? Nihai donma noktası, artık içinden çıkılamayacak bir halin hareketsizliği.

Sürekli ertelenen büyüleyici doygunluğu beklerken Almanya’daki veya Amerika’daki sürücüler otoyollardaki araba selini seyretmek için motellerde bir zaman konaklıyorlar ve bu görüntüde bir tatmin (eksiksiz değilse de büyük bir tatmin) buluyorlardı.

Hem otoyollardan geçip gidenlerdi kendileri, hem de otelde konaklayanlardı. İşte bu da içinden çıkılamayacak bir kendilik halinin hareketsizliğidir. Birikmiş tatminlerin insanı dondurması.

Terörist toplum, yani baskıcı toplum kendini koruyamaz ve bu durumun sürdürülebilirliği yoktur. Aynı şekilde her anlamda mutlak özgürlükçü bir toplumun kendini koruması da düşünülemez. Her çağı ve durum kendi koşullarını dayatır, bir iktidar biçimi olarak toplumu veya bireyi kullanarak. Her iki toplumun da sürdürülememesinin temel sebeplerinden biri ve en önemlisinin birikmiş tatminler olduğu kadar.

Uzun lafın kısası olmaz: Kullanıp attığın başka şekilde sana döner