Türkiye Cumhuriyetini kuruluşunun ellinci, yetmiş beşinci ve nihayet yüzüncü şeref yılına eriştiren ve bu duyguyu yaşatan Rabbime şükürler olsun. Cumhuriyeti kuran ve bizlere armağan eden Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK ve silah arkadaşlarını, şehit ve gazilerimizi rahmet ve minnetle anıyorum.
Her ne kadar devletin ilgili kurum ve kuruluşları ile bürokratları, bazı yerel yöneticileri, sivil toplum örgütleri, meslek odaları beklenen ve özlenen kutlama etkinliklerini –Gazze’deki savaşı sebep gösterip- hakkıyla yapamazsalar da, aziz milletimiz ülkemizin pek çok köşesinde Cumhuriyetimizin 100. Yıl dönümünü doyasıya ve hakkıyla kutladı. Belki de kutlamaya devam edecektir. Yüzyılda bir gelecek ve sadece bugün hayatta olanların görebildiği bu gururu milletin büyük çoğunluğu layıkıyla yaşadı.
Türkiye Cumhuriyetinin bir vatandaşı olarak Cumhuriyet Bayramının resmi kutlama törenlerini izlemek üzere Cumartesi günü Anıt alanına çelenk sunma, Pazar günü sabah Ferit paşa caddesindeki resmigeçit törenine torunumla ve akşam Kılıçaslan meydanından Anıt alanı güzergâhına gerçekleştirilen fener alayına eşimle birlikte katıldım. Milletimle gurur duydum. Çocuklar, gençler, orta yaşlılar, yaşlılar, engelli sade vatandaşlar, bazı sivil toplum örgütleri, hemen hepsinin ellerinde Türk Bayrakları “Yaşasın Cumhuriyet”, “Ne Mutlu Türküm Diyene!” diye haykırdılar.
Bu aziz vatanın gerçek sahibi Türk milletinin duyarlı vatandaşları, Türkiye’nin hemen her köşesinde Cumhuriyete sahip çıktıklarını, Mustafa Kemal ATATÜRK ve arkadaşlarının emanetine ilelebet sahip çıkacaklarını ve koruyacaklarını cümle âleme bir kez daha gururla duyurdular. Yani Cumhuriyeti Cumhur layıkıyla kutladı.
Her ne kadar Konya’da yeterli ilgiyi ve sevgiyi bulamasa da yine de resmi çelenk töreni sonrası anıt alanında yaşanan sevgi ve saygı seli, resmigeçit törenine gelen vatandaşların saatlerce ayakta alkışları, fener alayında hep bir ağızdan söylenen marşlarla birlikte binlerce kişinin zafer meydanından anıt alanına sel olup akması, yollarda okunan andımız, onuncu yıl marşı, İzmir marşı ve sloganlarla yeri göğü çınlatması yüreğime su serpti ve hepsiyle gururlandım.
Cumhuriyetin kuruluşu ile birlikte kurum ve kuruluşların başında olanlar, mevki makam sahipleri, sivil toplum örgütleri, siyasi parti başkanları, belediye başkanları varlıklarının sebebinin Cumhuriyet ve onun kazanımları olduklarını pek ala biliyorlar. Yüzyılda bir yaşanacak bu gururu içinden gelmese de bu kadar geçiştirilmemeliydi. Ne diyelim canları sağ olsun.
Geçtiğimiz hafta Konya’daki ilgisizliğe üzülürken usta gazeteci Uğur ÖZTEKE’nin Konya Postası gazetesindeki 28 Ekim Cumartesi günü yayımlanan “KONYA, KONYALI ATATÜRK İLE BA-RI-ŞA-MAZ (!)” isimli makalesini okuyunca artık kabullendim. Hayırlısı olsun. Yine de Konya’da Cumhuriyetle ve Cumhuriyetin kurucusu ATATÜRK ile barışık yüzbinlerin olduğunu biliyorum.
Bir ulusun kaderini değiştiren, dünyaya örnek olan hatta pek çok kez yüzyılın lideri olarak gösterilen Mustafa Kemal ATATÜRK ve onun Cumhuriyetle birlikte bu ülkeye kazandırdığı temel değerlere sımsıkı sarılmak, emanetine sahip çıkmak ve Cumhuriyeti ilelebet yaşatmak her Türk vatandaşının vefa borcudur, yurttaşlık görevidir. Bunu ancak o gururu içinde hisseden ve sokaklara dökülen vatandaşların haykırışına mutluluk gözyaşı dökebilen insanlar başarır.
Geçtiğimiz hafta televizyonlarda reklamlarda, sosyal medya mecralarında yer alan birbirinden güzel ve anlamlı Cumhuriyetin 100. Yılına özel mesajlar, görüntüler, Atatürk ve silah arkadaşlarına yapılan atıfların yer aldığı marşlar, şarkılarla dolu yayınlar bir nebze teselli oldu.
Ulu önder Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK’ün bağımsızlık mücadelesine giden yolda Amasya Kongresinde ifade ettiği gibi: Milletin bağımsızlığını yine milletin azim ve kararlılığı kurtaracaktır. Ben milletime güveniyorum. Gönüllü olarak meydanları dolduran, sokaklarda haykıran, Anıt Kabir’e koşan insan seli bunun işareti değil mi?

Rahat uyu aziz Atatürk, yüz yıl önce bıraktığın Cumhuriyetin ilelebet payidar kalacaktır. Yaşasın Cumhuriyet. Ne Mutlu Türküm Diyene! Kalın sağlıcakla.