Eğitim doğumdan ölüme kadar süren, aileden başlayarak okul ve sonrasında kültürel, sosyal boyutlarıyla tüm yaşamımızda birlikte olduğumuz bir kavramdır. Kısaca "Eğitim yaşamın ta kendisidir" de diyebiliriz. Kişinin gelişmesi, tecrübe sahibi olması ya da tekamül etmesi gibi olgular eğitimin amacıdır. Daha da açarsak, düşünce ve davranış şekillerini değiştiren, geliştiren bir süreçtir. İnsanı daha iyiye, daha güzele, daha yararlıya ulaştıran bir yaşama sanatıdır eğitim. “Milenyum" denilen ve 2000 yılıyla başlayan yeni bir dönemi yaşıyoruz ve bu dönemin çocukları, gençleri de bu yeni dönemin çok açık örnekleri olarak yepyeni bir nesli temsil ediyorlar. "İnternet Çocukları" da dediğimiz bu çocuklar, "Cep telefonu"nu, "tabletleri” ve tüm ileri teknoloji araçlarını, bireysel yaşamlarının ayrılmaz bir parçası olarak kabullenmiş şekilde büyümekteler. En basit tarifi ile Bilgisayar ekranlarından yazılı ve görüntülü görüşüyorlar, müzik dinliyorlar, cep telefonlarından mesaj atıyorlar ve böylesine bir hız ve karmaşa içerisinde düşünmeye zaman bile ayıramıyorlar. Uzmanların bu konuda serzenişleri ise çok vahim Düşünmeye zaman ayıramamak, ister istemez tembelliği de beraberinde getirir. Bu nedenle çalışmayı da sevmez olurlar. Zaten her türlü bilgi, anında cep telefonlarında ya da bilgisayar aracılığıyla avuçlarının içinde. Böylesine kolayca sahiplenmek, maalesef tatminsiz ve sadakatsiz bir insan yapısının oluşmasına da neden oluyor. Ve tabi bunu zararı sadece bu da değil, dikkat eksikliği, uyku düzensizliği ve uzun zaman konsantre olamama, ani unutmalar vb. daha birçok sorunlarla mücadele edilmek zorunda kalınıyor. Tabi bu teknoloji kirliliğinin ne kadar atlatılabildiği ise ayrı bir yazı konusu ve en önemli uyarıyı da anne babalara, yapıyor uzmanlar evlatlarınızı teknolojinin yakıcı, sömürücü, kemirici etkisinden kurtarın, hatta kendinizi bile… bu cümleyi ilk duyduğumda afallamıştım, biraz hafızamı yoklayınca, çeşitli oyunlar yüzünden bunalıma giren, bir dönem yollarda, parklarda gezinip toplanan puanlarla başarı elde etmek isterken, canından olan, kendi canına kıyan masum çocukları düşününce anladım uzmanların feryadını. Bütün bu sorunlar çığ gibi büyürken, yeni eğitim dönemi başladı, bununla birlikte, kırtasiyeler, kısmen tekstil ürünleri satan mağazalar, her pazar kapalı iken son birkaç pazardır tam mesai yapıyorlar, artık ulusal ekonomik seviyemiz eskisi gibi olmadığı için, bu aileler için ciddi bir külfet-ki birden fazla evladını okula gönderen aileler için ise Allah kolaylık versin, çünkü insanların gelirleri, fiyatların yükseldiği hız ve miktarda artmıyor, dolayısıyla sürekli hesap ve planlı harcama yapılması gerekiyor. Çünkü çalışanların bütçesindeki açık her geçen gün büyümeye devam ediyor. Her seferinde de yaşam koşullarından fedakarlık etmek zorunda kalıyor insanlar Bütün bunlar yaşanırken evlatlarımızın gözlerindeki heyecan hayatlarındaki değişimin vermiş olduğu neşe ile karışık endişe ve korku hepimizi gülümsetiyor. Ve bir nebze de olsa unutuyoruz dertlerimizi, sıkıntılarımızı Allah tüm evlatlarımıza hayırlı, faydalı ilim nasip etsin. Yeni eğitim dönemimiz hayırlı olsun…